به نقل از «خبرآنلاین»

نشستن مگس روی غذا و خطر آن برای سلامتی

تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۸۵۰۳۳

وقتی بحث به حشره‌های ناقل بیماری می‌رسد، بسیاری از مردم به پشه‌ی خون‌خوار یا کنه فکر می‌کنند. این در حالی است که یافته‌های جدید نشان می‌دهند مگس‌های خانگی (با نام علمی Musca domestica) بیشتر از آنچه تصور می‌شد، سلامتی انسان را به خطر می‌اندازند. به‌گزارش ساینس‌آلرت، مگس‌های خانگی در ابتدای روده‌ی خود اندامی به نام چینه‌دان دارند که غذا قبل از هضم‌شدن، در آن ذخیره می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این بخش از بدن مگس مکانی عالی برای مخفی‌شدن میکروب‌ها و انگل‌ها به‌حساب می‌آید.

در اغلب مواقع، مگس پس از نشستن روی غذا برخی از محتویات چینه‌دان و مقداری آنزیم گوارشی را استفراغ می‌کند. مگس دندان ندارد و برای مصرف غذا ازطریق دهانِ نی‌مانند خود با آنزیم گوارشی موادغذایی را تجزیه می‌کند. احتمال دارد مگس افزون‌بر آنزیم‌ها، ویروس‌ها و باکتری‌هایی که قبلاً از منابع غذایی دیگر مثل زخم، بزاق، مخاط یا مدفوع جمع‌آوری شده‌اند، نیز روی غذای شما استفراغ کند.

دانشمندان به‌تازگی نگاهی دقیق به مطالعات متمرکز بر استفراغ مگس انداخته‌اند تا جزئیات بیشتری درباره‌ی آن کسب کنند. جان استوفولانو، یکی از اعضای دانشگاه ماساچوست در امهرست و حشره‌شناس و نویسنده‌ی مقاله، می‌گوید در دوران همه‌گیری کرونا کتابی با عنوان «سرایت؛ عفونت‌های حیوانات و همه‌گیری بعدی انسان» خوانده و همین کتاب به او انگیزه داده است تا مطالعات مربوط به مگس را بررسی کند.

استوفولانو هنگام بررسی مقالات متوجه شد مگس‌های خانگی که او بیش از نیم‌قرن روی آن‌ها مطالعه کرده است، تا حد زیادی به‌عنوان ناقل بیماری نادیده گرفته شده‌اند. او می‌گوید: «از دهه‌ی ۱۹۶۰، یعنی زمانی که دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد بودم، روی مگس‌های غیرگزنده مطالعه کرده‌ام. به‌عقیده‌ی من، مگس‌های غیرگزنده تا حد زیادی نادیده گرفته شده‌اند.»

طبق گفته‌ی استوفولانو، مگس‌های خون‌خوار بخش اعظم توجهات را به خود جلب کرده‌اند؛ اما باید به مگس‌هایی توجه کنیم که در میان ما زندگی می‌کنند؛ چون آن‌ها مواد غذایی خود را از انسان‌ها و حیواناتی دریافت می‌کنند که در اشک و زخم‌ها و مدفوع خود عامل بیماری‌زا دارند.

مگس‌ها غالبا جذب کثیفی‌هایی نظیر حیوانات مُرده و مدفوع آن‌ها می‌شوند و گونه‌ی غیرگزنده‌ی آن‌ها احتمالاً حین جابه‌جایی در مناطق مختلف می‌توانند عوامل بیماری‌زا را از حیوانی به حیوان دیگر منتقل کنند. طبق مطالعه‌ای جدید، بیش از ۲۰۰ عامل بیماری‌زا شامل چندین نوع باکتری، ویروس، کرم و قارچ در مگس‌های خانگی بالغ شناسایی شده است.

پژوهشگران در سال ۲۰۲۰ ازطریق آزمایش‌هایی ویژه در محیط آزمایشگاهی نشان دادند که مگس‌های خانگی حتی توانایی حمل ویروس SARS-CoV-۲ (عامل بیماری کووید ۱۹) را نیز دارند و عملاً می‌توانند ویروس را به روش انتقال مکانیکی ازطریق پا یا بال یا قسمت‌هایی در دهان خود به میزبان جدید منتقل کنند.

دانشمندان می‌گویند نگرانی‌شان صرفاً به انتقال مکانیکی ویروس‌ها محدود نیست. مطالعه‌ای در دهه‌ی ۱۹۹۰ نشان داد باکتری اشریشیا کلی می‌تواند در داخل دهان مگس‌های خانگی یا روی بخش‌های بیرونی دهان این حشرات تکثیر شود. برخی از سویه‌های اشریشیا کلی موجب مسمویت غذایی و اسهال می‌شوند. جان استوفولانو می‌گوید دلیل اصلی این است که مگس‌ها به‌طورمداوم حین مصرف غذا و نظافت (زمانی که حشرات استفراغ را به تمام بخش‌های بدن خود می‌مالند) محتویات چینه‌دان را بیرون می‌ریزند.

مطالعه‌ی دیگری در سال ۲۰۲۱ نشان داد مگس‌هایی خانگی که به باکتری کِلامیدیا تِراکوماتیس آلوده بودند می‌توانستند این عامل بیماری‌زا را به‌مدت ۲۴ ساعت در داخل چینه‌دان خود زنده نگه دارند. ۲۴ ساعت زمان بسیار زیادی برای مگس است و این حشره به‌راحتی می‌تواند کلامیدیا تراکوماتیس را به میزبان جدید منتقل کند. مطالعه‌ای دیگر نشان داد عوامل بیماری‌زا می‌توانند به‌مدت حداقل چهار روز در داخل چینه‌دان باقی بمانند.

درحالی‌که دانشمندان برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی مگس‌های خانگی تلاش می‌کنند، فراموش نکنید که اگر غذا برای مدت‌زمانی طولانی در بیرون از خانه رها نشود، خطر ناشی از بیماری بر اثر استفراغ مگس زیاد نیست. کمرون وب، حشره‌شناس دانشگاه سیدنی، در سال ۲۰۱۵ در نتیجه‌گیری مطالعه‌ی علمی‌اش نوشت: «شکی نیست که مگس‌ها می‌توانند باکتری‌ها و ویروس‌ها و انگل‌ها را از زباله به غذای ما منتقل کنند؛ ولی بعید است که یک بار نشستن مگس روی غذا افراد سالم معمولی را بیمار کند.

تابه‌حال، اکثر مطالعاتی که مگس‌ها را از جنبه‌ی عوامل بیماری‌زا بررسی کرده‌اند، به‌طوردقیق مشخص نکرده‌اند که چه بخشی از بدن حشره بررسی شده است. جان استوفولانو توصیه می‌کند که پژوهشگران سراغ بررسی چینه‌دان بروند؛ چون حاوی مایعات بیشتری برای میکروب‌ها و احتمالاً انگل‌ها است.

پژوهشگران باید توجه کنند که برخی از گونه‌های مگس چینه‌دان بزرگ‌تری دارند؛ به‌همین‌دلیل، ممکن است که عوامل بیماری‌زای بیشتری حمل کنند. استوفولانو می‌گوید: «همین چیزهای کوچک‌اند که مشکل ایجاد می‌کنند. سلامتی ما وابسته به توجه بیشتر به مگس‌هایی است که با ما زندگی می‌کنند.»

بیشتر بخوانید: چرا باید از مگس‌ها دوری کنیم؟/ واقعیتی ترسناک درباره این حشرات موذی

233233

کد خبر 1677709

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: مواد غذایی تغذیه سلامت خانواده عوامل بیماری زا مگس های خانگی عامل بیماری مگس ها روی غذا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۸۵۰۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افزایش ۶ سال به طول عمر با این سبک زندگی

نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که یک سبک زندگی سالم می‌تواند خطر ژنتیکی مرگ زودهنگام را تا ۶۲ درصد کاهش دهد.

به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از سی‌ان‌ان، دکتر ژو لی (Xue Li)، رئیس دانشکده بهداشت عمومی در دانشکده پزشکی دانشگاه ژجیان در چین، گفت با تغییر سبک زندگی و پیروی از یک سبک زندگی سالم، خطر مرگ زودهنگام می‌تواند تا حدود ۶۲ درصد در افراد دارای استعداد ژنتیکی کاهش یابد.

بسیاری از مطالعات ارتباط بین سبک زندگی سالم و طول عمر را نشان داده‌اند و برخی دیگر بر مولفه ژنتیکی در طول عمر تاکید کرده‌اند، اما گزارشی که در نشریه «بی ام جی اویدنس بیسد مدیسین» (BMJ Evidence Based Medicine) منتشر شد، چگونگی تاثیر این دو را بررسی کرده است.

افزایش ۶ سال به طول عمر با سبک زندگی سالم

دکتر علاءالدین شادیاب، دانشیار بهداشت عمومی و پزشکی در دانشگاه «کالیفرنیا سن دیگو» که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت که این مطالعه با داده‌های بیش از ۳۵۰ هزار نفر و اطلاعات مربوط به ژنتیک، تحصیلات، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و سابقه بیماری آن‌ها، دارای روش شناسی قوی بود.

در جریان این مطالعه، محققان به هر فرد یک نمره «خطر پلی ژنتیکی» دادند، که نمره‌ای است که حجم زیادی ازانواع مختلف ژن‌های متعددی را که بر طول عمر انسان تاثیر می‌گذارند ترکیب می‌کند. شرکت کنندگان در این مطالعه همچنین بر اساس نحوه رعایت اصول سبک زندگی سالم نمره‌ای دریافت کردند و سپس محققان به طور متوسط وضعیت سلامت آن‌ها را به مدت ۱۳ سال مورد پیگیری قرار دادند تا مشخص شود این افراد عمر کوتاه، متوسط یا طولانی دارند.

این داده‌ها نشان می‌دهد که همه افراد، صرف‌نظر از خطرات ژنتیکی‌شان، در صورت داشتن سبک زندگی ناسالم، ۷۸ درصد بیشتر احتمال دارد که زودتر بمیرند. دکتر ژو لی، که همچنین مدیر موسسه ملی علوم داده در دانشکده بهداشت و پزشکی دانشگاه ژجیان است، گفت: افرادی که هم خطر ژنتیکی برای یک عمر کوتاه و هم سبک زندگی ناسالم دارند، دو برابر بیشتر از افرادی که خطر ژنتیکی ندارند و سبک زندگی سالم‌تری دارند، زودتر می‌میرند.

داده‌ها نشان می‌دهد افرادی که در معرض خطر ژنتیکی قرار دارند می‌توانند با یک سبک زندگی سالم، طول عمر خود را تا ۵.۵ سال افزایش دهند.

عوامل معکوس کننده مرگ زودهنگام

این مطالعه مشاهده‌ای بود، به این معنی که می‌توانست ارتباط‌ها را تعیین کند، اما نمی‌توانست با اطمینان بگوید که این رفتار‌ها علت مستقیم تغییرات در طول عمر هستند. اما محققان توانستند چهار عامل را شناسایی کنند که بیشترین تأثیر را بر معکوس کردن خطر مرگ زودهنگام دارند.

لی گفت: این مطالعه یک ترکیب سبک زندگی بهینه شامل چهار عامل سبک زندگی: عدم مصرف سیگار، فعالیت بدنی منظم، مدت زمان خواب کافی و رژیم غذایی سالم را شناسایی کرده که مزایای بهتری برای افزایش طول عمر انسان ارائه می‌کند.

خواب کافی در این مطالعه هفت تا هشت ساعت در شب تعریف شد. دستورالعمل‌های فعلی فعالیت بدنی در آمریکا حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط و دو روز تمرین قدرتی در هفته را برای بزرگسالان توصیه می‌کند.

چطور سبک زندگی سالم داشته باشیم؟

بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند رژیم غذایی مدیترانه‌ای برای داشتن زندگی سالم‌تر و طولانی‌تر، گزینه مناسبی است، رژیم مدیترانه‌ای سبکی از غذا خوردن است که بر پخت و پز مبتنی بر گیاه تمرکز دارد و اغلب غذا‌های آن حاوی میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، لوبیا، دانه‌ها و روغن زیتون است. در این رژیم غذایی از گوشت قرمز کم استفاده می‌شود.

وقتی نوبت خواب کافی می‌رسد، اگر نمی‌توانید هفت یا هشت ساعت بخوابید، سعی کنید یک روال خواب ایجاد کنید، زمانی که نمی‌توانید بخوابید از رختخواب خارج شوید و اتاق خواب را خنک و تاریک نگه دارید.

اگر تلاش کرده‌اید و نتوانسته‌اید یک برنامه ورزشی بسازید که می‌توانید به آن پایبند باشید، آن را به بخشی از برنامه روزمره خود تبدیل کنید، به آرامی شروع کنید و فعالیتی را انتخاب کنید که از آن لذت می‌برید.

کانال عصر ایران در تلگرام